مقدمه 

هدف اصلي تصفيه بيولوژيكي فاضلاب، پايدارسازي مواد آلي، لخته سازي و حذف جامدات كلوئيدي غير قابل ته نشيني توسط مخلوطي از ميكرو ارگانيسم هاي موجود در فاضلاب مي باشد. در اين فرآيند باكتري ها در مقايسه با ساير ميكرو ارگانيسم ها از اهميت بيشتري برخوردار هستند. باكتري هاي موجود در فاضلاب بايد مواد مورد نياز خود را از محيط بگيرند و با انجام واكنش هاي كاتابوليتيكي و آنابوليتيكي انرژي مورد نياز خود را كسب نموده و عمل سنتز را انجام دهند .

 بنابراين شناخت كافي ميكرو ارگانيسم ها، سينيتيك رشد آن ها و آهنگ مصرف سوبستراي مورد نظر توسط اين ميكرو ارگانيسم ها در فرآيند تصفيه ضروري است. در گذشته طراحي فرآيندهاي تصفيه بيولوژيكي بر اساس پارامترهاي تجربي نظير بار آلي، بار هيدروليكي و دوره هوادهي به دست آمده از طريق آزمايشات مختلف انجام مي پذيرفت. اما امروزه اين طراحي هابر مبناي معادلات بيوسينتيكي انجام مي گيرد به طوري كه مي توان گفت انتخاب ضرايب بيوسينتيكي مناسب از مهم ترين عوامل تأثير گذار بر كارايي فرآيندهاي تصفيه و جنبه هاي اقتصادي آن مي باشد. اين معادلات براساس معادلات رشد بيولوژيكي و مصرف سوبسترا استوار مي باشد كه با اصطلاحات ضرايب بيوسينتيكي، نسبت غذا به ميكرو ارگانيسم، متوسط زمان ماند سلولي و غيره بيان مي شوند. حجم حوض هوادهي، مصرف سوبسترا، رشد ميكرو ارگانيسم ها، كيفيت پساب، آهنگ برگشت لجن، ميزان لجن دفعي، دوره هوادهي و آهنگ مصرف اكسيژن با استفاده از اين  معادلات قابل محاسبه است .