مشکلاتی که در امر انعقاد در تصفیه فاضلاب موجود بود محققین را وادار به جستجوی راه حل و یافتن مواد شیمیایی به نام کمک منعقد کننده تصفیه فاضلاب برای رفع این مشکلات نمود. هر چه فلوکهای تشکیل شده وزین تر باشند، سرعت ته نشینی آنها بیشتر است. بنابراین استفاده از موادی که به درشتر و وزین تر شدن فلوکها کمک نماید نیز به عنوان رفع مشکلات کواگولاسیون مورد مطالعه و تحقیق بوده است.

انواع کمک منعقد کننده تصفیه فاضلاب

بعضی از راه حل های رفع اشکال کواگولاسیون در تصفیه خانه فاضلاب منجر به از بین رفتن اثر تداخل مواد آلی در کواگولاسیون می شود، بنابراین استفاده از مواد اکسیداسیون نیز می تواند بهبودی در عمل انعقاد حاصل نماید. مهمترین مواد کمک منعقد کننده فاضلاب به قرار زیر هستند:
آهک:

قلیاییت آب گاهی برای تولید هیدروکسید فلزات که هسته اصلی ایجاد فلوک است کافی نمی باشد. در این مواقع برای جبران کمبود قلیائیت، از آهک استفاده می شود. از طرفی آهک خود به عنوان منعقد کننده در آبهایی که مقدار منیزیم آنها زیاد است به کار رفته و در از بین بردن گاز کربنیک و کاهش سختی آب نیز نقشی دارد.در تثبیت pHآب و افزایش یونهای OHبرای بهتر شدن انعقاد، مخصوصاً درتأسیساتی که از زاج به عنوان کواگولان استفاده می نمایند به کار می رود.

سیلیس فعال:

قبل از ظهور پلی الکترولیتهای مصنوعی سیلیس فعال، جایگاه مشخصی درتصفیه آب به عنوان کمک منعقد کننده فاضلاب داشت. درسال ،7391بالیسیس و همکارانش برای اولین بار به خاصیت این ماده به عنوان کمک انعقاد پی بردند

مواد جذب کننده:

بعضی خاکها مثل Bentonitدر تصفیه آبهای رنگی و یا با کدورت کم مورد استفاده قرار می گیرد. فلوکهای تشکیل شده در آبهای رنگی با مصرف آلومین به راحتی ته نشین نمی شوند زیرا اختلاف وزن مخصوص فلوکها و آب بسیار کم است، ولی افزایش Bentonit باعث بالا رفتن وزن مخصوص فلوکها و در نتیجه سریعتر ته نشین شدن آنها می گردد از طریق Bentonitمواد آلی که احتمالاً در عمل کواگولاسیون تداخل می نمایند جذب و این خود باعث افزایش چسبندگی ذرات به یکدیگر خواهد گردید. از نظر تجربی به میزان 01-71میلی گرم در لیتر از این خاک نتایج خوبی داشته است. محققین توضیح داده اند وقتی که خاک به آب افزوده میشود. در آب الکتریسته تولید می گردد لذا بین آب و خاک اختلاف پتانسیل بوجود آمده که نتیجه آن جذب مواد کواگوله شده بر روی خاک است.

گاز کلر:

گرچه این کار جز کواگولانها نیست مع هذا می توان از آن برای از بین بردن موادی که مانع تشکیل فلوک میشوند استفاده نمود. مخصوصاً در مواردی که آب دارای مقادیر زیادی مواد آلی باشد و یا آبهایی که با فاضلاب شهری آلوده شده اند از این گاز به عنوان کمک منعقد
کننده استفاده می کنند.

پلی الکترولیتها:

این ترکیبات که دارای خاصیت پلیمری و الکترولیتی هستند می توانند اندازه فلوکها را بزرگتر کنند. از مدتها پیش به خاصیت کمک انعقادی بعضی ترکیبات آلی طبیعی مثل نشاسته – سلولز پلی ساکاریدها پی برده بودند. با پیدایش پلی الکترولیتهای مصنوعی،مصرف انواع طبیعی آن رو به کاهش نهاده است. پلی الکترولیتها را در تصفیه فاضلاب بهداشتی سه گروه آنیونی با بار منفی کاتیونی یا بار مثبت و
بدون بار مطالعه می نمایند. مصرف 1/0میلی گرم در لیتر پلی الکترولیت می تواند در عرض دو دقیقه 31درصد فلوکهای را ته نشین سازد. درصورتی که با مصرف منعقد کننده به تنهایی ته نشین شدن بیش از 01درصد فلوکها در دو دقیقه متصور نیست.

مزایای مهم مصرف پلی الکترولیت ها به قرار زیر هستند:

کاهش میزان مصرف منعقد کننده؛
کاهش احتمال تداخل بعضی مواد در کواگولاسیون؛
پلی الکترولیتها بعضی ارگانیسمهای گیاهی و حیوانی را نیز کواگوله می نمایند.