امروزه با گسترش نگرانیهای زیستمحیطی و لزوم تصفیه فاضلابها، راهکارهای جدید برای تصفیه آنها همواره مورد توجه قرار میگیرند. فاضلاب لبنی یکی از فاضلابهای صنعتی با بار آلودگی بالا میباشد که در صورت عدم تصفیه مشکلات زیادی برای محیطزیست ایجاد میکند. در این تحقیق برای تصفیه فاضلاب لبنی کارایی دو روش فیزیکی شیمیایی شناورسازی با هوای محلول ) DAF ( و گرانول کربن فعال ) GAC ( بصورت جداگانه و ترکیبی مورد بررسی قرار گرفت. کارایی روش DAF با
اندازهگیری کدورت و COD مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا برای تعیین دوز بهینه دو ماده منعقدکننده آلوم و کلرید فریک، از آزمایش جارتست استفاده شد. سپس آزمایش DAF با دوز بهینه بدست آمده به همراه عوامل موثر مختلف شامل مقادیر مختلف فشار، درجه حرارت، میزان بازچرخش و نوع ماده منعقدکننده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که برای منعقدکننده آلوم و کلریدفریک به ترتیب بهترین راندمان حذف آلاینده در فشار 4 و 6 اتمسفر بدست آمد و با افزایش دما و درصد بازچرخش افزایش محسوسی در راندمان سیستم مشاهده گردید. در روش GAC از گرانول کربن فعال تجاری به عنوان جاذب برای حذف مواد آلی و دیگر آلایندهها از فاضلاب لبنی بصورت سیستم ناپیوسته استفاده گردید. نتایج نشان میدهد افزایش زمان تماس، میزان ظرفیت جذب کربن فعال را افزایش داده و پس از 042 دقیقه به تعادل میرسد. با تطابق دادههای تعادلی با دو مدل فرندلیچ و لانگمایر مشخص شد که، در مورد حذف مواد آلی، مدل لانگمایر بیشترین قابلیت را در پرازش دادههای تجربی
دارد. در پایان فاضلاب بصورت ناپیوسته در شرایط بهینه بدست آمده در مرحله قبل، از سیستمهایی DAF و GAC بصورت ترکیبی عبور داده شد و شاخصهای مختلف آلودگی مورد بررسی قرار گرفت.

برای دانلود متن کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید:

دانلود کامل مقاله