بر مبنای نظریه توسعه پایدار، حفاظت ازمحیط زیست برای نسل های کنونی و آتی ضرورتی اجتناب ناپذیر محسوب می شود و از این روست که امروزه بحران آ لودگی های محیط زیستی به چالش و موضوع؛ جهانی تبدیل شده است (کوپوسویچ و همکاران، 2007 دریجانی و همکاران، 2005 ). در این راستا، سازگاری با محیط زیست، پیش شرط فعالیت در سط وح کلان تلقی می شود (دهقانیان و فرج زاده، 2000 ) و اندازه گیری مقادیرانتشار آلاینده های محیط زیستی واحدهای تولیدی و خدماتی اهمیت ویژه ای خواهد داشت.

گوشت قرمز نقش اساسی در تأمین پروتئین حیوانی بدن انسان دارد . جایگاه این فرآورده غذایی در سبدمصرفی خانوار از یک سو و موضوع آلودگی محیط زیستی واحدهای تأمین گوشت ، مطالعه در خصوصکشتارگاه های دام به عنوان حلقه پایانی زنجیره دامپروری و عمده ترین عرضه کننده گوشت قرمز به بازار مصرف را ضرورتی اجتناب ناپذیر نموده است . نکته قابل توجه این است که به رغم نظارت نمایندگان شبکه دامپزشکی بربهداشت گوشت و مسائل بهداشتی کشتار، و نظارت کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیس ت بر کیفیت رعایت ضوابط محیط زیستی کشتارگاه ها، همچنان موضوع آلودگی این واحدها و ضرورت استقرار واحدهای صنعتی از سوی سازمان های نظارتی و رسانه ها مطرح بوده و کم توجهی به توسعه ی این واحدها ، سبب کاهش سطح بهداشت عمومی جامعه و افزایش آلودگی های محیط زیستی شده است.