بحران آب از چالشهای بسیار مهم پیش روی جامعه ایران به شمار میرود. بیشتر کشورهای در حال توسعه سعی میکنند تا تعادلی بین منابع آب شیرین رو به کاهش و درخواستهای تامین آب جمعیتهای در حال افزایش برقرار کنند. به طور کلی فناوریهای شیرین سازی آب، از روشهای نوین تامین آب هستند، اما مصرف انرژی بالایی دارند. استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر
به عنوان یک راه حل بدیع برای تامین انرژی با ماهیت سازگار و پایدار و حفظ محیط زیست است. هدف از این مطالعه، طراحی یک سیستم بهینه آبشیرین کن خورشیدی است که برای روستای سربند اردبیل مناسب بوده و بتواند نیازهای آبی را از لحاظ کمی و کیفی تامین کرده و همچنین از لحاظ زیست محیطی راه حل قابل قبولی باشد. بدین منظور روش اسمز معکوس- فتوولتائیک به عنوان روش انتخابی برای شیرین سازی آب انتخاب شده است. از دو نرم افزار  PVsyst و WAVE نیز به ترتیب برای مدلسازی و تحلیل سیستم اسمز معکوس و سیستم تامین انرژی فتوولتائیک استفاده شده است. نتایج حاصل از مدلسازی و تحلیل نشان میدهد که مقدارTDS آب قبل و پس از تصفیه به ترتیب 2117 و 177 میلی گرم بر لیتر بوده که از لحاظ استانداردهای مربوطه قابل قبول است. همچنین برای تامین انرژی سیستم تصفیه آب به سیستم فتوولتائیکی با توان 9/8 کیلو وات نیاز است. به نظر میرسد استفاده از این نوع سیستمها، علاوه بر کاهش تولید آلاینده های زیست محیطی، از فشار بر روی شبکه توزیع برق کاسته و همچنین مشکل تامین آب آشامیدنی را حل نماید.

برای دریافت کامل مقاله بر روی دانلود کلیک کنید:

دانلود