مقدمه 

متداول ترین روش مورد برای حذف بیشتر ذرات کلوییدی، صاف سازی است.صاف سازی یکی از قدیمی ترین روش های تصفیه آب است و به عنوان مرحله نهایی در تصفیه آب آشامیدینی استفاده می شود.

در خلال تصفیه، بسیاری از آلاینده های موجود در بستر صافی ها به دام می افتند. بهره برداری مناسب از صافی ها، نیازمند عملیات شستشوی معکوس است که به طور متوسط و با توجه به کیفیت آب ورودی هر 15 تا 36 ساعت  انجام می شود. از انواع پساب تولیدی تصفیه خانه های آب که قابلیت بازیافت دارند، پساب شستشوی معکوس فیلترهای شنی است. عموماً در تصفیه خانه ها حدود 3 تا 5 درصد آب تصفیه شده، برای شستشوی فیلترها به کار می رود، که این مقدار، در فصل های مختلف سال متفاوت است. 

در گذشته، پساب در مخازن ذخیره نگهداری و سپس بدن هیچ گونه تصفیه ای به ابتدای خط برگشت داده می شد و یا در مواقعی، ته نشینی ساده هم انجام می گرفت. هم اکنون نیز در برخی موارد این کار به طور منظم انجام نمی گرد و بدن هیچ گونه استفاده مفیدی از آن به دور ریخته می شود. اما از نظر قوانین و راهبرهای جدید برای آب قابل شرب در سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا، این موارد قابل قبول نیست. بنا به توصیه EPA برای جلوگیری از آلودگی منابع پذیرنده، نباید پساب فیلترها به طور مستقیم به منابع تخلیه شود و در صورت برگشت آن به ابتدای خط، باید تصفیه شود و کیفیت آب برگشت داده شده به خوبی و پایین تر از اب خام ورودی باشد.

این در حالی است که براساس مطالعات صورت گرفته می توان با روش های مناسب بیش از 95 درصد آب شستشوی معکوس فیلترها را بازیافت نمود و با توجه به روند نابودی منابع آبی، به نظر می رسد برگشت پساب ضرورت بیشتری پیدا می کند.