نحوه ارزيابي ريسك جهت كنترل نقاط بحراني در برنامه تأمين آب از نقطه توليد تا نقطه مصرف
چكـيـــده
سيستم تأمين آب از جمله سيستم هاي با گستردگي وسيع است، كه با توجه به جايگاه و ارتباط اين سيستم با محيط پيرامون و پتانسيل آلودگي ناشي از اين ارتباط، و در پي آن تهديد سلامت مصرف كنندگان، كنترل خاص خود را مي طلبد. بي شك اهميت فرايند تأمين آب از نقطه توليد تا نقطه مصرف بر كسي پوشيده نيست، استقرار اين سيستم در دل محيط و در كنار منابع آلودگي با توجه به قابليت گسترده آلودگي آب توجه ويژه و استقرار سيستم پايش قدرمتمندي را مي طلبد كه تمام نقاط سيستم را تحت نظر داشته و پاسخ گوي انتظار اطمينان كامل مصرف كننده باشد.
گستردگي اين سيستم نظارت همه جانبه را گاه با مشكل روبرو مي كند، كه ميزان آن با گستردگي جوامع، منابع تأمين آب، پارامترهاي محيطي و جغرافيايي، وضعيت فرهنگي و رفاه اجتماعي، و بافت جامعه ارتباط مستقيم دارد. لذا پايشگر موجود مي بايست در بر دارنده اطلاعات كامل از نحوه گستردگي شبكه و جامعه پيرامون آن ، انعطاف پذيري سيستم، و موارد تهديد كننده سيستم باشد. معمولا در تمام سيستم هاي پيچيده كه داراي پارامترهاي گسترده اي جهت كنترل مي باشند ارزيابي ريسك از جمله روشهاي مناسب براي پايش سيستم هاي داراي ريسك بالا از لحاظ آلودگي و خطر است، بدين منظور ابزارهايي طراحي گرديده كه هر يك در مواردي خاص نقاط حساس فرايند را بررسي كرده و ريسك بروز خطر در نقاط كنترل بحراني را براي متصدي امر مشخص مي نمايد، متصدي با اين ابزار به پايش فرايند پرداخته و با بررسي نقاط از لحاظ ريسك در مورد سيستم و اطمينان از آن نظر مي دهد.
طراحي و استقرار چنين ابزاري در برنامه تأمين آب با توجه به گستردگي فرايند و ريسك پذيري گسترده ي اين سيستم حائز اهميت است. بدين منظور شناخت سيستم، تعيين نقاط بحراني سيستم، و ارزيابي ريسك در اين نقاط مي بايست مورد بررسي قرار گرفته و موارد در غالب ابزاري پايا مورد استفاده قرار گيرد. در اين مقاله به معرفي ابزاري مي پردازيم كه با توجه به وضعيت سيستم توزيع آب در جوامع مختلف جهت بررسي نقاط بحراني و ارزيابي ريسك در اين نقاط طراحي شده است.